ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΥ ΜΩΚΗΣΣΟΥ ΣΤΟ ΣΙΚΑΓΟ

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΥ ΜΩΚΗΣΣΟΥ ΣΤΟ ΣΙΚΑΓΟ

ΕΛ ΕΛΕ (ΧΕΡΙ ΜΕ ΧΕΡΙ)

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Με αυτό τον υπότιτλο, παρμένο από δημοφιλές τούρκικο τραγουδακι, είπα να σχολιάσω την πρόσφατη παρουσία του Θεοφιλέστατου επισκόπου Μωκησσού κ. Δημητρίου σε παπικό εσπερινό στο Σικάγο. Ο Θεοφιλέστατος, που υπηρετεί ως βοηθός επίσκοπος στη Μητρόπολη Σικάγου, βρέθηκε με τον επισκοπικό του μανδύα και με την επισκοπική του ράβδο ανά χείρας, εν μέσω δύο παπικών «κληρικών», του «αρχιεπισκόπου» Σικάγου και ενός γενειοφόρου φραγκόπαπα ενδεδυμένων άπασαν την «ιερατικήν» αυτών στολήν σε ξεκάθαρη συμπροσευχή κατά τη διάρκεια παπικής ακολουθίας. 

Με ύφος αρκούντως επίσημο, που δεν επιδέχεται ουδεμίαν αντίρρηση ή αμφισβήτηση ο Θεοφιλέστατος ίσταται αγέρωχος εν μέσω των αιρετικών, λες και βρίσκεται σε εκκλησία των Ορθοδόξων. Χοροστατεί συμφυρόμενος μετά των υπό τοσούτων Αγίων Πατέρων καταπολεμηθέντων Παπικών. 

Ασφαλώς και ΔΕΝ του λέει τίποτε η οιαδήποτε απαγόρευση των θείων και ιερών κανόνων για το συναγελασμό μετά των αιρετικών. Ούτε που ιδρώνει τ’ αυτί του ότι ο Απόστολος των Εθνών, απευθυνόμενος στο μαθητή του Απόστολο Τίτο στην ομώνυμη Επιστολή του, τονίζει: «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού». 

Ήδη από το 1971 στα οικουμενιστικά μαγειρεία έχουν λανσάρει τον διαβόητο όρο «ετερόδοξες Εκκλησίες και ομολογίες». Απορρίφθηκε, τροποιήθηκε, αποσύρθηκε, κρύφτηκε στα συρτάρια ΑΛΛΑ στο Κολυμβάριο επανεμφανίστηκε εν πάση μεγαλοπρεπεία και τελικά υιοθετήθηκε πανηγυρικά και ΓΡΑΠΤΩΣ από τους Δέκα Προκαθημένους και τις συνοδείες τους. 

Όσοι επιμένουν ότι η αξία των ιερών κανόνων είναι διαχρονική χλευάζονται και προπηλακίζονται, διότι χαλάνε την οικουμενιστική μανέστρα. 

Οι άλλοι; Σφυρίζουν αδιάφορα, σηκώνουν απαξιωτικά τους ώμους. Εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα; Mήπως δεν συνέβαιναν τέτοιες καταστάσεις όταν βασίλευε ο Αχαάβ κι η Ιεζάβελ στο βασίλειο του Ισραήλ; Θυμηθείτε τι γινόταν στο Βυζαντινό κράτος όταν βασίλευε ο Κωνσταντινος Ε΄ και ο Μιχαήλ Παλαιολόγος, αλλά κι ο Ιωάννης Η΄ ο Παλαιολόγος. Οι συγκρητιστές και οι αιρετικοί είχανε το πάνω χέρι. Τι έγινε στο τέλος; Υπερίσχυσε το θέλημα του Θεού. Αυτό θα γίνει και στην προκειμένη περίπτωση.