Thursday, November 16, 2017

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΟΥ π. ΦΩΤΙΟΥ ΤΖΟΥΡΑ ΚΑΙ Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΟΥ π. ΦΩΤΙΟΥ ΤΖΟΥΡΑ ΚΑΙ Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Το πάντοτε καλά πληροφορημένο για θέματα αποτείχισης -και όχι μόνον- ιστολόγιο "Ο Παιδαγωγός", παραθέτει, σε σχετική του ανάρτηση, το βίντεο που προτάσσεται της παρούσας ανάρτησης, το οποίο περιγράφει τους διωγμούς, αλλά και τη θαυμαστή επέμβαση του Θεού υπέρ του αποτειχισθέντος π. Φώτιου Τζούρα.

Για πληρέστερη ενημέρωση παραπέμπουμε τους καλούς αναγνώστες στο ιστολόγιο "Ο Παιδαγωγός" "https://opaidagogos.blogspot.gr/2017/11/blog-post_91.html όπου υπάρχει αναλυτική αναφορά για το θέμα.

Να ευχαριστήσουμε το καλό ιστολόγιο για την αποκαλυπτική δουλειά που κάνει αλλά δεν θα παραλείψουμε να τονίσουμε ότι πρέπει να αποστασιοποιηθεί από την ομάδα των βλάσφημων σχισματικών των Καρεών, οι οποίοι αρνούνται την εγκυρότητα των μυστηρίων της Εκκλησίας και αμφισβητούν την αγιότητα του Αγίου Παισίου του Αγιορείτου και του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη.

Ο υπογράφων το παρόν κείμενο -όπως και εκατοντάδες χιλιάδες πιστοί από όλα τα μέρη του κόσμου- γνωρίσαμε από κοντά τους δύο αυτούς μεγάλους σύγχρονους Αγίους της Εκκλησίας μας και είμαστε αυτήκοοι και αυτόπτες μάρτυρες της μεγάλης τους αγιότητας.

Είναι αδιανόητο άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι αγωνίζονται για την πίστη μας να βλαστημούν το Πνεύμα το Άγιο που αναδεικνύει τόσο μεγάλους Αγίους στις μέρες μας που είναι παρηγοριά και πηγή έμπνευσης για όλο τον κόσμο.

Σε κάθε περίπτωση είμαστε σφοδρότατα αντίθετοι με κάθε είδους διωγμό επειδή αντίκειται στην ουσία του Ευαγγελίου.

Ανέκαθεν ήμουν εναντίον των διωγμών -όπως γνωρίζουν οι καλοί αναγνώστες- αλλά τώρα η θέση μου αυτή ενισχύθηκε υπέρμετρα μετά από τη μελέτη του προσφάτως εκδοθέντος βιβλίου του Γέροντος Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου (Άρθρα, Μελέται, Επιστολαί, Τόμος Β΄, Σταμάτα 2017). 

Στο εξαιρετικό αυτό βιβλίο ο αείμνηστος Γέροντας προέβη σε πολλες ενέργειες για να σταματήσει ο διωγμός των Παλαιομερολογιτών τη δεκαετία του 1950 και έγραψε πλήθος επιστολές σε αρμοδίους για να εξηγήσει αναλυτικά για ποιο λόγο οι διωγμοί είναι έξω από το γράμμα και το πνεύμα του χριστιανισμού. Γι' αυτό και δεν πρέπει να υιοθετούνται ποτέ από την Εκκλησία.

Ακουέτωσαν ταύτα και οι Οικουμενιστές.

8 comments:

  1. " ... πρέπει να αποστασιοποιηθεί από την ομάδα των βλάσφημων σχισματικών των Καρεών, οι οποίοι αρνούνται την εγκυρότητα των μυστηρίων της Εκκλησίας και αμφισβητούν την αγιότητα του Αγίου Παισίου του Αγιορείτου και του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη."

    κ,Τελεβάντο
    με όλο το σεβασμό στο έργο που επί τόσα έτη ακούραστα και καλοπροαίρετα επιτελείτε, επιτρέψτε μας μερικές διευκρινήσεις:

    1) ΔΕΝ ανήκουμε σε καμία "ομάδα".
    Προφανώς οι αποτειχίσεις (=διακοπές μνημοσύνων λόγω της αίρεσης του οικουμενισμού) ΔΕΝ ξεκίνησαν με κάποιον ως "αρχηγό". Κάθε ιερέας ή μοναχός, αποφασίζει και προχωρά. Αν έτσι το επέτρεψε ο Θεός, εμείς στηρίζουμε ΚΑΘΕ αγνό ιερωμένο που -στην υλιστική εποχή που ζούμε- τολμάει να εφαρμόσει τον 15ο κανόνα. Από τον π.Θεόδωρο Ζήση και τον π.Νικόλαο Μανώλη, μέχρι την Κρήτη, την Πτολεμαϊδα, το Αμύνταιο, το Επταχώρι, την Κεφαλονιά, την Πρέβεζα, την Κρήτη και φυσικά και το Άγιο Όρος.
    Παρά τις αντιξοότητες και ίσως και τις ανθρώπινες μικρότητες, ο αγώνας προχωράει με την βοήθεια του Θεού.

    2) Αν αναφέρεστε στον π.Σάββα (της Μ.Λαύρας), χωρίς να έχουμε απολύτως καμία συνεννόηση μαζί του (για να γράψουμε αυτό το σχόλιο), σας ξεκαθαρίζουμε ότι πολλάκις επικαλέστηκε τις θέσεις του Αγίου π.Παϊσίου (πχ αποκλείεται να μην έπεσαν στην αντίληψη σας οι αναφορές του γ.Σάββα στις θέσεις του π.Παϊσίου για την Κάρτα του Πολίτη).
    Το ίδιο μας επιβεβαίωσε και ο ίδιος σε πρόσφατη τηλεφωνική μας συνομιλία (ήταν θλιμμένος για αυτές τις συκοφαντίες).

    3) Για την "εγκυρότητα των μυστηρίων" επίσης η σύναξη που έγινε πριν ακριβώς 1 χρόνο στη Λάρισα (όλων των αποτειχισμένων), στην οποία είμασταν αυτήκοοι μάρτυρες, τοποθετήθηκε οπότε δεν έχει νόημα να θέτετε θέματα που έχουν όλοι αποδεχθεί.
    Κανείς λοιπόν δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα των μυστηρίων, αλλά θέτουν το θέμα του μολυσμού με την αίρεση. Έχει ξεκαθαριστεί σε ένα σωρό γραπτά κείμενα-ομολογίες.

    4) Εμείς ευχόμαστε μια μέρα να γίνει μια αληθινή ορθόδοξη σύνοδος που αφενός θα καταδικάσει την αίρεση του Οικουμενισμού και επίσημα -ονομαστικά- αφετέρου θα εκδιώξει τους λύκους και θα επαναφέρει στο μαντρί της εκκλησίας μας όλους όσους για διάφορους λόγους έχουν απομακρυνθεί. Πάντα η εκκλησία μας έβρισκε τον τρόπο, σε κάθε αντίστοιχη περίσταση να διορθώνει τα όποια σχίσματα -τα οποία μην ξεχνάμε ότι προκάλεσαν οι αιρετικοί.

    Από εμάς μένει η μετάνοια και ο παραμερισμός των εγωισμών μας.

    (το παραπάνω κείμενο γράφτηκε πρόχειρα, λόγω έλλειψης χρόνου, παρακαλούμε μην στέκεστε σε λέξεις ή φράσεις αν υπάρχει κάποια ασάφεια)

    ReplyDelete
  2. Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ «ΠΑΙΔΑΓΩΓΩΝ»

    Προσπερνώ ταχέως το υστερόγραφο και την ειδικήν επισήμανση, δηλ. το τελικό σημείωμα εντός της παρενθέσεως γραφθέν υπό των «παιδαγωγών», διότι, ως γνωστόν στις λεπτομέρειες κρύβεται ο Διάβολος. Το γεγονός αν ένα κείμενο γράφτηκε πρόχειρα, δεν δικαιολογεί την όποια αντιφατικότητα, την αντινομία, το αθεολόγητον και το πεπλανεμένο φρόνημα. Κάποιος πλανεμένος νούς, είτε πρόχειρα γράψει είτε επίσημα γράψει, πάλιν πλανημένος θα είναι.

    Οι θεηγόροι Πατέρες, οι Προφήτες, οι άγιοι Απόστολοι, οι Αποστολικοί Πατέρες, οι θεοφόροι και φωτισμένοι Πατέρες της Εκκλησίας, οι σύγχρονοι άγιοι Γέροντες, η σύνολη Καθολική και Πατερική Θεολογία στέκονταν και στέκονται, ακόμη, επάνω σε λέξεις και φράσεις, και μάλλιστα περί και υπέρ αυτών έδωσαν σημαίνουσες ιστορικές και επικές πνευματικές και θεολογικές μάχες. Για ποιόν λόγο; Για να αποσαφηνισθεί η Αλήθεια του πράγματος. Συνεπώς, να μάθει λοιπόν «ο Παιδαγωγός» εφ΄όσον συγγράφει (και το ομολογεί) προχειρολογίες, σοφιστίες και ασυναρτησίες να δέχεται και αντιρρητική κριτική για τα δημόσια γραφθέντα του.

    Θα εστιάσω λοιπόν σκόπιμα, σε μίαν και μόνον πρόταση, του όλου «παιδαγωγικού» σχολιασμού σας (για να αποδείξω στους λίαν αγαπητούς και εκλεκτούς φίλους και εχθρούς του ενθάδε φιλόξενου θεολογικού ιστολογίου του κ. Παν. Τελεβάντου) από τα επι μέρους σχολιασθέντα σας, την γενική αντιφατικότητα, την προχειρότητα του αγώνα καθώς και την σχισματική πλάνη ή τάση του «ομολογιακού» πνεύματος σας, και άρα συνεπώς θα αποδειχθεί μαζί ΚΑΙ το μείζον ενυπάρχον ψευδές περιεχόμενο του σχολιασμού σας:

    Γράφετε κύριοι «Παιδαγωγοί», ότι:
    «Κανείς λοιπόν δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα των μυστηρίων, αλλά θέτουν το θέμα του μολυσμού με την αίρεση. Έχει ξεκαθαριστεί σε ένα σωρό γραπτά κείμενα-ομολογίες.»



    Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΜΗ ΟΡΘΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ:

    (1) «Κανείς λοιπόν δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα των μυστηρίων».

    (2) «Αλλά θέτουν το θέμα του μολυσμού με την αίρεση».

    (3) Άρα (το συμπέρασμα): «Έχει ξεκαθαριστεί σε ένα σωρό γραπτά κείμενα-ομολογίες».

    (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

    ReplyDelete
  3. Α. Η πρώτη προκείμενη πρόταση (1) να υποθέσουμεν εξ αρχής, ότι είναι μια ορθή άποψη και άρα αληθής προκείμενη, διότι πράγματι, κανένας δεν αμφισβητεί (γενικώς) την εγκυρότητα των ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας, πλήν εκείνων των σχισματικών και αιρετικών νόων.

    Αλλά όμως, είναι πράγματι ορθή και αληθής η εν λόγω αποφατική θέση των «Παιδαγωγών»;

    Αυτό θα το ανακαλύψουμε αναλυτικά στα επόμενα σημεία.
    Αν λοιπόν προσδιορίσουμε, υποθετικά ομιλούντες, ότι τα ιερά Μυστήρια ιερουργούνται από τους αρχιΟικουμενιστές (διότι εδώ έγκειται το μείζον ζήτημα), υφίσταται ή όχι, αμφισβήτηση και αμφιβολία από μέρους των «Παιδαγωγών» και των «Αγιορειτών Πατερών» για το έγκυρον/άκυρον και το υποστατό/ανυπόστατο των ιερών Μυστηρίων;

    Προφανώς σ΄αυτό το σημείο ειδικά πέφτουν πολλών οι μάσκες αγαπητέ κ. Τελεβάντο.

    Από άκρως έγκυρες πληροφορίες, μαθαίνω, ότι ο π. Επιφάνιος Καψαλιώτης, εδήλωσε κατόπιν ερωτήματος τινός λογίου θεολόγου Μοναχού, «αν θεωρεί τα ιερά Μυστήρια που τελούν οι Οικουμενιστές ότι είναι έγκυρα» και εκείνος ανταπάντησε ετοιμόλογα, ότι τα «Μυστήρια είναι έγκυρα, αλλά ανυπόστατα»…! Άλλα πράγμα και τούτο!... Ο ίδιος όμως ο Καψαλιώτης Καλόγερος αδυνατούσε να τεκμηρειώσει την εν λόγω σχισματική πλάνη του. Δεν θυμόταν κάν από πού επινόησεν τέτοιαν αλλόκοτην «Ζηλωτικήν» θεωρίαν.

    Προφανώς εν είδει χιούμορ, κάτι ανάλογο μπορούμε να δηλώσουμε περί τινών άλλων ζητημάτων, ότι π.χ.: το περιεχόμενο της φαίας ουσίας, εντός των κρανίων των «Αγιορειτών Πατέρων» είναι έγκυρο και υπαρκτόν αν και μόνον άν διενεργηθεί εγκεφαλογράφημα (ΜRI), αλλά χωρίς αυτό το αποδεικτικό στοιχείο, ο ενδοκρανιακός χώρος αυτών, προφανώς, μάλλον θα είναι ανυπόστατος ή, αν θέλετε κενός χώρος. Στην επόμενη ακριβώς παράγραφο όμως υπόσχομαι να σοβαρευτώ.

    Μπορεί λ.χ. το ιστολόγιον «ο Παιδαγωγός» μαζί και οι «Αγιορείτες Πατέρες» να δηλώσουν με ελληνικά γράμματα και εννοώ, αδελφοί και πατέρες, με κάθε απόλυτη ακρίβεια και σαφήνεια την αμέσως επόμενη θεο-λογική πρόταση, την οποία επινόησε σκόπιμα ο γράφων, η οποία παρεμπιπτόντως (κ. Ελένη Λωρίτου μη θαυμάσεις για το εν λόγω λεξικολογικό σημείον, διότι άνοιξα τον κ. Γ. Μπαμπινιώτη για να μάθω πώς ακριβώς γράφεται μη τυχόν και παρέμβει ξανά η οικογένεια Γιάγκηδων) δεν υφίσταται σε ΚΑΝΕΝΑ από τα «Ομολογιακά» τους Κείμενα:

    Η ΘΕΟ-ΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: «Κανείς λοιπόν δεν αμφισβητεί το έγκυρο ή και την υπόσταση (το υποστατό ή και ενυπόστατο) των ιερών Μυστηρίων όπου ιερουργούνται από αρχιΟικουμενιστές και φιλοΟικουμενιστές Κληρικούς».

    Αν καταγραφεί από τούδε και στο εξής η εν λόγω πρόταση σε επόμενα «Ομολογιακά» κείμενα των «Παιδαγωγών» ή και των «Αγιορειτών Πατέρων» τότε, τω όντι επιβεβαιώνουν πράγματι την πεποίθηση και άποψη τους ότι είναι μακράν από σχισματικά ή σχισματικοαιρετικά φρονήματα. Αν όχι, τότε σημαίνει «ντε φάκτο» ότι μετεβλήθησαν σε κρυφοδαγκανιάρηδες σχισματικούς.

    Αν καταγράψουν και διακηρύξουν με κάθε δυνατή σαφήνεια την προειρημένη θεο-λογική πρόταση, τότε και μόνο τότε θα γίνει η άρσις των όποιων τυχόν θεολογικών παρανοήσεων και παρεξηγήσεων...

    (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

    ReplyDelete
  4. Β. Επιπρόσθετα, όσοι αναγνώστες θέλουν να επιβεβιώσουν ή να διαψεύσουν, θεολογικώς, το σχισματικοαιρετικό φρόνημα τινών γνωστών και φίλων τους Κληρικών, Μοναχών, λαϊκών θεολόγων και Γερόντων τους, ας τους ερωτήσουν το αμέσως επόμενο θεο-λογικόν ερώτημα, για το οποίο πρέπει να απαιτηθεί, να απαντηθεί, μόνον με ένα «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ».

    ΘΕΟ-ΛΟΓΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ για εξακρίβωση Σχισματικού φρονήματος: «Αμφισβητείς την εγκυρότητα ή και την υπόσταση (το (εν)υποστατό) των ιερών Μυστηρίων όπου ιερουργούνται από αρχιΟικουμενιστές, Οικουμενιστές και φιλοΟικουμενιστές; ΝΑΙ ή ΟΥ (ΟΧΙ);


    Γ. Και εφόσον γενικόλογα, κατά τους «παιδαγωγούς», κανένας (απολύτως;) δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα των ιερών Μυστηρίων, επικολλούν ως δεύτερη (πρόχειρη;) προκείμενη (2) πρόταση όπου καταγράφεται κατά λέξη, ότι κάποιοι θέτουν ζήτημα «μολυσμού με την αίρεση» και υπονοούν, εμμέσως πλήν σαφώς, προφανώς, ότι ο μολυσμός (!) προέρχεται, εκπορεύεται (!!) ή και εκπηγάζει (!!!) από τα ιερά Μυστήρια. Είναι έτσι ή δεν είναι έτσι κύριοι «παιδαγωγοί»; Και ποιοι είναι αυτοί που θέτουν τέτοια σχισματικοαιρετικά φρονήματα στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα κύριοι «παιδαγωγοί»; Οι εξωγήινοι;

    Άρα συνεπώς, υφίσταται (για μερικούς) ζήτημα ή δεν υφίσταται περί εγκύρων/άκυρων είτε και υποστατών/ανυπόστατων ιερών Μυστηρίων; ...

    (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

    ReplyDelete
  5. Δ. Δεν αντιλαμβάνονται οι «παιδαγωγοί» ότι προκύπτει αναντίρρητα, μία σοβαρή θεο-λογική αντίφαση/αντινομία μεταξύ των δύο προκειμένων προτάσεων τους (1) και (2), διότι, μας λένε με απλά λόγια: ότι κανένας μεν δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα των ιερών Μυσητήριων όπου ιερουργούνται από Οικουμενιστάς, αλλά επιπρόσθετα μας λένε, ότι ταυτόχρονα δε τείθεται ζήτημα και θέμα περί τινός μολυσμού από την αίρεση.

    Με ποιόν τρόπο επ΄ακριβώς μολύνονται οι πιστοί;

    Και εννοούν, προφανώς, τινά «Μυστηριακόν μολυσμόν» ή «μολυσματικά Μυστήρια».

    Αν δεν εννοούν τέτοιου είδους μόλυνση, μπορούν να μας ορίσουν και να μας περιγράψουν επακριβώς, και με κάθε νοητική και γλωσσική σαφήνεια, την διαδικασία του μολυσμού των πιστών;

    Και ερωτώ, διαχρονικά και αδιαλλείπτως, τους «Ζηλωτάς», να μου εξηγήσουν (λόγω χθαμαλής διανοητικής φιλολογικής και θεολογικής παιδείας εξ όσων με κατηγορούν ούκ ολίγοι περίλαμπροι νόες) και να μου απαντήσουν στο αμέσως επόμενο ρητορικό μου ερώτημα: με ποιόν ακριβώς τρόπο δύνανται οι πιστοί να μολυνθούν διά μέσω των ιερών Μυστηρίων; Ή με ποιόν ακριβώς τρόπο τα ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας, μεταδίδουν, την αίρεση του Οικουμενισμού;

    Και μέχρι στιγμής ουκ έλαβον σοβαρήν και θεο-λογικήν απάντηση, αλλά ούτε και πρόκειται (μάλλον) να λάβω.

    Ε. Συνεπώς, αν είναι αληθής η (2) προκείμενη και τείθεται όντως θέμα για μολυσμό των πιστών, μέσω των ιερών Μυστηρίων, τότε, προκύπτει συναφώς θεο-λογική αντίφαση με την (1) προκείμενη. Δηλαδή αν όντως είναι ορθό το δεύτερο επιχείρημα (και υπονοείται ο μολυσμός μέσω των Μυστηρίων) αναιρείται αμέσως η (1) προκείμενη. Τι ακριβώς μας λένε οι ανοητολόγοι/ιστολόγοι «παιδαγωγοί»;

    Μας λένε, ταυτόχρονα δύο αντιφατικά πράγματα: ότι ενώ από την μια δεν υπάρχει καμμία αμφισβήτηση της εγκυρότητας των ιερών Μυστηρίων (που ιερουργούνται από τους αρχιΟικουμενιστές) την ίδια ώρα, ταυτόχρονα, τείθεται (καταγράφεται υπό των «παιδαγωγών» αυτή η ανοησία) ζήτημα μολυσμού των πιστών (και άρα εν τέλει τείθεται από κάποιους, έστω και έμμεσα, ο σπόρος της αμφιβολίας περί του εγκύρου/άκυρου υποστατών/ανυπόστατων ιερών Μυστηρίων).

    Διότι, όσοι θέτουν θέμα περί μολυσμού των πιστών, το συνδέουν ή το συσχετίζουν σχεδόν άπαντες, με τα Ιερά Μυστήρια. Ότι δηλαδή ο μολυσμός προέρχεται από τα ιερά Μυστήρια όπου ιερουργούνται μέσω των αρχιΟικουμενιστών Κληρικών.

    Και από την στιγμή, σύμφωνα με τις αρχές της Λογικής, όταν μπορεί να αμφισβητηθεί και να αποδειχθεί ως ψευδής έστω και μία προκείμενη πρόταση λ.χ. η (1) ή η (2) προκείμενη, τότε και το συμπέρασμα του επιχειρήματος θα είναι ψευδές. Δηλαδή, εντός αρκετών «ομολογιακών Κειμένων» που αναρτάει ο «παιδαγωγός» δύναται κανείς να εντοπίσει σπέρματα σχισματικού φρονήματος, και αυτό το απέδειξε ο γράφων, π.χ. στο Κείμενο περί της Αποτείχισης του π. Φωτίου Τζούρα, και στα κηρύγματα του θεολόγου Βασίλη Μαυρίδη, όπου θεωρούν τους αρχιΟικουμενιστάς ως ακοινώνητους (δηλ. αφορισμένους), ως άνευ Αποστολικής Διαδοχής, με υποδόροιο, συνειδητό ή και υποσυνείδητο μήνυμα, ότι τα ιερά Μυστήρια αυτών είναι είτε άκυρα είτε και ανυπόστατα Θείας Χάριτος.

    Συνεπώς το καταλεικτικό ερώτημα που με απασχολεί είναι: άραγε ποιος μας εμπαίζει; Οι σχισματικοί «Αγιορείτες Πατέρες»; Ο σχισματικός «Παιδαγωγός»; Είτε αμφότεροι;

    Του Παναγιώτη Π. Νούνη

    Ορθόδοξος θεολογών

    ReplyDelete
  6. Είναι να μην μπλέξεις με κάποιους ανθρώπους.
    Μία πρόταση τους λες, 4 σελίδες θα σου αραδιάζουν. Γιατί είπες την τάδε λέξη, γιατί το ένα, γιατί το άλλο, να καταδικάσεις αυτό, να πεις αυτό, απαιτώ να το πεις έτσι. Πάλι θα τους απαντάς, και πάλι ξανααραδιάζουν ...


    Αδερφέ Παναγιώτη (Νούνη)
    υπάρχουν πάνω από 250 αναρτήσεις μας στην ετικέτα "Αποτείχιση". Μπες και διάβασε τι πρέσβευαν οι Άγιοι στην εκκλησιαστική μας ιστορία και συνεπώς τι πρεσβεύουμε και εμείς.Υπάρχουν τουλάχιστον 30-40 επιστολές αποτείχισης πιστών ή ιερωμένων. Αν δεν θέλεις να καταλάβεις τι λένε, δικαίωμα σου. Δεν είμαστε παιδάκια Δημοτικού να παπαγαλίζουμε ότι πρόταση θέλεις με τον τρόπο που θέλεις για να σου δώσουμε πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης.

    Σου επαναλαμβάνουμε το παράδειγμα: ένας μεταλαμβάνει αναξίως. Είναι έγκυρο το μυστήριο ή όχι; Είναι έγκυρο.
    Όμως για τον ίδιο, αντί για ευλογία ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ.

    Ενώ για ένα μικρό παιδί ή έναν γέροντα που αγνοεί την προδοσία της ορθοδόξου πίστεως, τα μυστήρια είναι ευλογία, για όσους εν γνώση τους, μεταλαμβάνουν (=κοινωνούν) με το οικουμενιστικό φρόνημα του μνημονευθέντος επισκόπου, αποβαίνουν εις κρίμα και κατάκριμα.
    Εντάξει; Το κατάλαβες; Μην ξαναρωτήσεις.

    Είπαμε, αυτό το αποφάσισαν ΟΛΟΙ οι πατέρες ομόφωνα (όσοι συμμετείχαν στην σύναξη τον Νοέμβριο 2016 στη Λάρισα και ήταν αρκετοί, καθώς και κάποιοι μοναχοί) και έκτοτε δεν υπήρξε καμία άλλη σύναξη για να το αμφισβητήσει.

    Οι Άγιοι πάντα έκοβαν την κοινωνία με τους αιρετίζοντες.
    Μιλάμε πάντα για ΠΡΟ συνοδικής διαγνώσεως (γιατί για μετά δεν τίθεται θέμα, μετά οφείλεις να μην έχεις την παραμικρή σχέση με τους αιρετικούς).

    Στην περίπτωση του Οικουμενισμού, οι αιρέσεις που αποκαλούνται "εκκλησίες" είναι ήδη καταδικασμένες οπότε κάποιοι δεν θέτουν καν θέμα για να χρειάζεται νέα σύνοδος να διακηρύξει τα αυτονόητα. Παρόλα αυτά αναμένουμε μια νέα Σύνοδο, αν ευλογήσει ο Θεός και αν αξίζουμε ως πιστοί να έχουμε την ευλογία να γίνει, για να θέσει προ των ευθυνών τους όλους όσους διακήρυξαν, ή ανέχθηκαν τον οικουμενισμό και να ενώσει όσους εξαιτίας των οικουμενιστών ακολούθησαν διάφορους δρόμους, ενδεχομένως όχι πλήρως σωστούς εκκλησιαστικά (πχ δημιουργίας συνόδου) αλλά η εκκλησία ξέρει να βρίσκει τον τρόπο να επανασυναγάγει τα διασκορπισθέντα από τους λύκους πρόβατα.

    Ο καθένας λοιπόν κάνει ότι προστάζει η συνείδηση του, ή αυτό τουλάχιστον ευχόμαστε να κάνει ο καθένας. Απλά να μην ξεχνάς -γράφοντας και επαναλαμβάνοντας τα ατελείωτα μακρυνάρια- ότι η αίρεση είναι πλάνη και σιγά σιγά μολύνεται ο τρόπος σκέψης και στο τέλος προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα.


    "Σχισματική" ομάδα Εκπαιδευτικών!!!
    (Γιατί επιλέξαμε να κάνουμε ότι προστάζει η ιερή μας παράδοση, σηκώνοντας τον σταυρό στον ανηφορικό δρόμο.
    Δεν πειράζει, ο Θεός να σε συγχωρέσει)

    ReplyDelete
  7. ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΣΚΑΜΠΙΛΙΑ ΣΕ «ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ» ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ

    Αγαπητοί «Παιδαγωγοί», σας ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για την επιτυχημένη επιβεβαίωση των θεο-λογικών συλλογισμών μου. Έχω ισχυρά εμπιστοσύνη στην κριτική σκέψη των εκατοντάδων αναγνωστών/τριών του κ. Παν. Τελεβάντου, αντί στο λογισμό μου ή στις σωρηδόν ασυναρτησίες σας.

    Αποδεικνύεται/ε, κατά την γνώμη μου, δυστυχώς, και ιδιαίτερα μέσα από την δεύτερη αμήχανη σχολιαστική σας παρέμβαση, το επιπόλαιο, το ανόητο, το αθεολόγητο και το σχισματικό σας φρόνημα, ότι ακολουθείτε την θλιβερή κατηφόρα των «Ζηλωτών», διότι θεωρείτε ότι τα ιερά Μυστήρια είναι μεν έγκυρα αλλά δύνανται (δήθεν) να μολύνουν (;!) τους πιστούς συμμετέχοντας σ΄αυτά αναξίως.

    Που τα βρήκατε αυτά τα «θεόπνευστα»;

    Το «ποίημα του Νούνη», δηλ. ο θεο-λογικός συλλογισμός μου, εμ βέβαια δεν σας αρέσει, διότι αποσαφηνίζει το ζήτημα επί της ουσίας. Βέβαια από την άλλη, επιλέγετε το ποίημα των σχισματικών «Αγιορειτών Πατέρων», διότι είναι θελκτικώτερο, και διότι το αιρετικότατο άκρον του «Ζηλωτισμού» μέσω των απαράδεκτων θεωριών του περί ακύρων ή περί ανυπόστατων και άλλων «μολυσματικών» Μυστηρίων σας εκφράζει την οπαδοποιημένη ιδεοληψία σας περί τινός φαντασιόπληκτου Ορθοδοξισμού.

    Δέν έχουν άδικο οι αρχιΟικουμενιστές που μας περιγελούν και μας χλευάζουν ως φανατικούς, φονταμενταλιστές, θεολογικά αγράμματους κ.ο.κ., διότι, υπάρχουν στιγμές με εσάς τους «Ζηλωτές» (που καλλιεργείτε σχισματικά φρονήματα) που βρίσκω προσωπικά και εν μέρει σε αρκετά μεγάλο βαθμό κάποιο δίκαιο υπέρ των Οικουμενιστών.
    Το εν λόγω παράδειγμα σας πρόκειται για κλασική σοφιστία, διότι το ζήτημα μας δεν είναι η εκκλησιαστική σχέση των πιστών με τα ιερά Μυστήρια, αλλά η σχέση των ιερουργών, και δή των αναξίων και αιρετιζόντων επισκόπων, Κληρικών μετά των θείων Μυστήριων.

    Συνεπώς ό,τι γράφετε, καθώς λένε και οι Αγγλοαμερικάνοι συστηματικά it's beside the point. Διότι, αποφεύγετε με περίσσια πανουργία και δεξιοτεχνία να αποκαλύψετε τα οφθαλμοφανή και αυταπόδεικτα σε πολλούς σχισματικά σας φρονήματα.

    ΟΥΔΕΠΟΠΩΤΕ ετέθην ζήτημα, περί εγκυρότητος των ιερών Μυστηρίων, από την οπτική προσέγγιση αλλά και την προσέλευση των αναξίων ή και απροετοίμαστων πιστών πρός αυτά. Είτε συμμετέχει ο πιστός εμπροϋπόθετα είτε απροϋπόθετα, για τα ιερά Μυστήρια δεν τείθεται ΔΙΟΛΟΥ εν αμφιβόλω η εγκυρότητα ή το ενυπόστατο σ΄αυτά της Θείας Χάριτος ή και η επενέργεια των ακτίστων Ενεργειών. Το ζήτημα της ελλείψεως ποιμαντικής φροντίδας και ειδικών ασκητικών προϋποθέσεων στην συμμετοχήν μας στα θεία Μυστήρια, ΔΕΝ είναι ποσώς το μείζον ζήτημα που θίγεται στην παρούσα ανάρτηση.

    Μη προσπαθείτε λοιπόν να εκτρέψετε την συζήτηση και τον διάλογο, διότι, είστε φοβερά ακάλυπτοι και εκτεθειμένοι, θεολογικώς, με την «μολυσματική Μυστηριολογία» σας.

    (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

    ReplyDelete
  8. Το ζήτημα λοιπόν είναι ουσιώδες: Γιατί θεωρείτε πως τα ιερά Μυστήρια που ιερουργώσι κανονικοί Κληρικοί της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας (είτε αυτοί είναι ανάξιοι και αμαρτωλοί με φοβερά κωλλύματα ιερωσύνης, είτε άξιοι, είτε είναι αιρετίζοντες αρχιΟικουμενιστές) ως έγκυρα αλλά ανυπόστατα ή, ως άκυρα μυστηρία διότι ιερουργούνται από «ακοινώνητους» αρχιΟικουμενιστές;

    Αντιλαμβάνεστε το τεράστιο χάος, τα θεο-λογικά άλματα και την πονηρά σύγχυση που σπέρνετε, όταν από τη μια ισχυρίζεστε κάτι το ορθό, δηλ. όταν οι πιστοί μεταλαμβάνουν αναξίως, η ενέργεια τους είναι εις κρίμα και κατάκριμα, από την αθεολόγητη δήλωση ή και το υποδόροιο σχισματικό σας φρόνημά, ότι τα ιερά Μυστήρια (των Οικουμενιστών) είναι πηγή μολύνσεως των πιστών ή, ότι είναι έγκυρα αλλά ανυπόστατα;

    Βρείτε άλλον τρόπο για να μαντρώσετε οπαδούς, αφήστε την Μυστηριολογία στην ησυχία της, διότι με τις αθεολόγητες και μυστηριώδεις θεωρίες σας και τις πολλαπλές αντιφάσεις σας, οι πιστοί συνειδητοποιούν ότι αλήθεια δεν βρίσκεται στα αιρετικά άκρα του «Ζηλωτισμού» και του «Οικουμενισμού».

    Να σημειώσω, ότι δεν μπαίνω καθόλου στο κόπο να μελετήσω την Θεολογία των αγίων Πατέρων από τα διάφορα αξιόλογα και μη Ιστολόγια, αλλά προτιμώ από προσωπική μου ιδιοτροπία να την μελετώ απευθείας από τις Πατρολογικές πηγές της.
    Δεν θα μας διδάξετε κύριοι «παιδαγωγοί» τους αγίους Πατέρες, «αντιπαιδαγωγικώς», και δή δια μέσω των σχισματικών προϋποθέσεων σας, καθώς πράττωσιν χρόνια τώρα οι συντηρητικοί Παλιοημερολογίτες «Ζηλωτές». Ούτε θα μας τους διδάξουν οι «μεταπατερικοί» αρχιΟικουμενιστές μέσω των συγκρητιστικών και φιλελεύθερων προϋποθέσεων τους.

    Είτε σας αρέσει είτε όχι, υφίσταται ιδιαίτερος και ξεχωριστός τρόπος για να διδαχθούμε θεωρητικά και πρακτικά τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια του ορθοδόξως και απλανώς θεολογείν…

    Γράφετε, ότι: «Ο καθένας λοιπόν κάνει ότι προστάζει η συνείδηση του…», προσωπικά, δίδω έμφαση σ΄αυτό το σημείο, διότι δεν έχω καμμία εμπιστοσύνη ούτε και της ακάθαρτης συνειδήσεως μου. Από πότε κριτήριο του ορθοδόξως και απλανώς θεολογείν είναι η αφ΄εαυτού μας συνείδηση;

    Ιδιαίτερα μιας συνείδησης όπου δεν έχει καθαρθεί μέσω ασκήσεως, απόλυτα, από τη φωτιστική και καθαρτική ιδιότητα των ιερών Μυστηρίων, πώς να της έχω τυφλή εμπιστοσύνη;

    Εν κατακλείδι και περιττό και να το επισημάνω, ότι ΔΕΝ απαντάτε καθόλου σε όσα ζητήματα θέτω στο προηγούμενο σχόλιο μου.

    Του Παναγιώτη Π. Νούνη

    Ορθόδοξος θεολογών

    ReplyDelete