ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ, "ΑΡΘΡΑ, ΜΕΛΕΤΑΙ, ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ"

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

__________

Επιφανίου Ε. Θεοδωροπούλου, Αρχιμανδρίτου, Άρθρα, Μελέται, Επιστολαί, Τόμος Γ΄, Σταμάτα 2017, σσ. 376.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Χαράς πεπλήρωται ο ρέκτης κληρικός και επιμελητής του παρόντος π. Ιωάννης Κωστώφ, διότι διαπιστώνει ότι οι πολλοί κόποι στους οποίους υπεβλήθη πρό πολλών ετών αποδίδουν καρπούς.

Μεγάλη η ικανοποίησή μας διότι έχουμε ενώπιόν μας και τον Γ΄ τόμο της σειράς «Άρθρα, Μελέται, Επιστολαί». Πρόκειται για δημοσιεύματα, από το πλούσιο αρχείο του Γέροντος Επιφανίου, κειμένων του (κατά κύριον λόγον Επιστολών) που έστειλε από τις αρχές της δεκαετίας του 70 μέχρι το 1988. Αναφορικά με τους αποδέκτες των εν λόγω επιστολών έχουμε επιστολές προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο, προς Αρχιεπισκόπους της Ελλαδικής Εκκλησίας, δηλαδή τον Ιερώνυμο Α΄ και τον Σεραφείμ, αλλά και προς επισκόπους ουκ ολίγους. 

Δεν λείπουν και επιστολές προς δημοσιογράφους  και εφημερίδες, αλλά και μοναχούς σαν τον π. Θεόκλητο Διονυσιάτη και τον Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη. 

Εντοπίζουμε, επίσης, επιστολές προς θεολόγους, όπως τον Π. Νέλλα και τον Ν. Νικολαΐδη, αλλά και πνευματικά του τέκνα, όπως τον π. Σωφρόνιο (Μιχαήλ) Μιχαηλίδη. 

Τα θέματα των οποίων άπτεται ο παρών τόμος είναι πολλά. 

Ο π. Επιφάνιος ασχολείται, μεταξύ άλλων, και με την κρίσιν που ταλάνισε την εν Κύπρω Εκκλησία τη δεκαετία του 70 και με ευγένεια και πατρική αγάπη παρουσιάζει τι λένε επί του θέματος οι Ιεροί Κανόνες, χωρίς προσωποληψία ή εμπάθεια, αλλά με μόνο κίνητρο την αλήθεια και την αγάπη προς την Εκκλησία. 

Όταν, γύρω στα 1986, το Ελλαδικό κράτος, επί διακυβερνήσεως του αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ, επεχείρησε να οικειοποιηθεί την εκκλησιαστική περιουσία, ο Γέροντας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνος. Σημειώνει ενδεικτικά σε επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ: «Πόλεμος ακήρυκτος μεν αλλά συστηματικός, συνεχής, ανηλεής και ακατάπαυστος έχει εξαπολυθεί κατά της Εκκλησίας. Αι πλέον πρόσφατοι απειλαί είναι δύο: Η αρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας και η θέσπισις ορίου ηλικίας δια τους αρχιερείς». Με το αδιαμφισβήτητο κύρος που τον χαρακτήριζε, καίτοι πρεσβύτερος, έδινε συμβουλές, κατευθυντήριες γραμμές και καθοδήγηση περί του πρακτέου στον Αρχιεπίσκοπο και στους επισκόπους ώστε ο αγώνας αυτός να αποβεί νικηφόρος. 

Αυτό, φυσικά, δεν το έπραττε με υστεροβουλία, ώστε να κερδίσει αξίωμά τι, ούτε επεδίωκε την προαγωγή του σε επίσκοπο. Διαβάζουμε στην πιο πάνω επιστολή: «Είμαι στη διάθεσίν σας παραμένων βεβαίως πάντοτε αμετακινήτως εις το προσφιλές μοι και καθέλγον με περιθώριον, μακράν θέσεων και υψηλών αξιωμάτων». Να αναφέρουμε τη ρήση του θρηνητικού προφήτου Ιερεμίου «τι το άχυρον προς τον σίτον»; Άνευ αντιλογίας «πάει γάντι» στην προκειμένη περίπτωση.